ویلیام هاگینز یک اخترشناس انگلیسی بود که در جوانی به تحقیقات میکروسکوپی علاقه داشت. اما در سال 1865 میلادی به ساختن رصدخانه ای در نزدیکی لندن اقدام کرد و از آن پس به تحقیقات و رصدهای نجومی روی آورد. در سال 1863 میلادی از تحقیقاتی که درباره خطوط طیفی به عمل آورد اعلام داشت که همان عناصری که در زمین وجود دارد در ستارگان نیز یافت می شود که در آن زمان گفتاری حیرت انگیز بود. وی در سال 1866 میلادی برای نخستین بار طیف یک سحابی را مورد مطالعه قرار داد و ثابت کرد که اطراف آن را گاز هیدروژن فرا گرفته است. هاگینز با استفاده از تحقیقات فیزو در مورد تعمیم اصل دوپلر به بزرگترین کشف علمی خویش نایل آمد. وی دریافت که اگر ستاره ای به زمین نزدیک شود یک نوع جابه جایی به طرف بنفش در خطوط طیفی آن روی می دهد. حتی توانست از روی مقدار جابه جایی سرعت را در امتداد دید تعیین کند. هانریش لودویگ ارست: ستاره شناس آلمانی که به همراه Johann Galle اولین مشاهدات ازسیاره نپتون را انجام دادند. آنها در سال 1846 بعد از دریافت اطلاعات پیشبینی مکان نپتون از طرف Urbain Leverrier شروع به جستجو نمودند. د رحالی که galle در چشمی نگاه میکرد و Arrest هم نقشه آسمان را کنترل می کرد. چند دقیقهای از شروع جستجو نگذاشته بود که ارست فریاد زداین ستاره در نقشه نیست. او به کمک یک تلسکوپ شکستی 28 سانتی متری موفق شد 342 مورد از کهکشانهای فهرستNGC و چندین سیارک و دنباله دار (عکس هایی از دنباله دار های معروف :دنباله دار هالی و دنباله دار هولمز و یک ستاره ی دنباله دار با وضوح کامل )کشف کند. (1968-1882) ستاره شناس آمریکایی که بین سالهای 1908 تا 1948 کارمند رصدخانه مونت ویلسون بود .درسال 1913 یک میدان مغناطیسی ضعیف را در خورشيد کشف کرد ودر سال 1948 بود که توانست تغییرات این میدان باگذشت زمان را نشان دهد.او با کمک فرزندش توانست دستگاهی برای اندازه گیری شدت میدان مغناطیسی ستاره ها اختراع کند.تاسال 1958 وجود میدان مغناطیسی های بسیارقویتر از خورشید را در چندین ستاره کشف نمود.او از دارندگان مدال ستاره شناسی بروس می باشد.